„Odkryliśmy, że edukacja to nie jest coś, co robi nauczyciel, ale jest to naturalny proces, który rozwija się spontanicznie w człowieku. ” - Maria Montessori

Uczenie się z perspektywy metody Montessori

Kiedy rozpoczynamy naukę w domu, naszym celem jest stworzenie ram opartych na metodzie Montessori, które posłużą naszym uczniom, jednocześnie wspierając rodziców, ponieważ wszyscy dostosowujemy się do innych codziennych zajęć. Ważne jest, aby aktywność dzieci w tym czasie była przyjemna, przemyślana, pełna wyzwań i satysfakcji. Replikacja tego, co dzieje się w naszych klasach, nie jest czymś, co możemy osiągnąć w tym okresie. Naszym celem jest współpraca z rodzinami, aby utrzymać przy życiu kulturę uczenia się, która jest unikalna dla Montessori oraz wprowadzenie działań odpowiadających potrzebom rozwojowym i cechom każdego z dzieci w naszej społeczności.

Jak zrobić to w domu?

Metoda Montessori polega na procesie. Chociaż osiąganie celów jest ważne, to nasze podejście do nich jest inne. Uczenie się jest najbardziej skuteczne, gdy odbywa się w szerszym kontekście. Kiedy łączymy przedmioty i koncepcje, ustalamy znaczenie, wtedy napędzamy motywację uczniów. Przede wszystkim chcemy, aby dzieci czuły się związane z nauką, a nie wypełniały perfekcyjnie, wszystkie zadania w domu. Ważne jest dla nas, abyśmy utrzymywali poczucie więzi w tym procesie. Dlatego w okresie zamknięcia szkoły, będziemy regularnie kontaktować się z Państwem za pomocą „Google Classroom”.

Przygotowane otoczenie

Dla naszych uczniów środowisko uczenia się to dom i otoczenie. Oznacza to, że należy znaleźć sposób wspierania niezależności, angażowania się w czynności domowe i kontynuowania nauki poprzez różne ćwiczenia sugerowane przez nauczycieli. Oznacza to, że Uczeń potrzebuje cichej przestrzeni, by spełnić wymagania stawiane przez Szkołę. Mogą Państwo omówić naukę z dzieckiem w domu i włączyć je w niektóre procesy decyzyjne:

• zapytaj dziecko, gdzie chce ustalić swoją przestrzeń do pracy,
• stwórzcie razem harmonogram, który będzie odpowiedni dla twojej rodziny (kiedy robić przerwy / spędzać czas na świeżym powietrzu itp.),
• zbierzcie pomysły na działania i projekty,
• organizujcie materiały.

Dla naszych uczniów ważne będzie, aby zachowali rutynę w pracy i otrzymywanie informacji zwrotnych od swoich nauczycieli. Ogólnie rzecz biorąc, możemy potraktować to jako okazję do kreatywności i współpracy.

Praktyczne życie

Życie praktyczne jest ważną częścią nauki opartej na doświadczeniu. Jest częścią każdej klasy Montessori i może być dublowane w domu. Działania te pomagają uczniom w rozwijaniu celowych umiejętności życiowych, dalszy wzrost i rozwój. Obszar życia praktycznego zapewnia również dzieciom możliwości wniesienia wkładu w życie rodzinne. Związane z nimi działania to rozwój kluczowych funkcji wykonawczych: podejmowanie decyzji, organizacja, rozwiązywanie problemów, współpraca i komunikacja. Te umiejętności tworzą podstawę nauki szkolnej dziecka. Przykłady praktycznego życia mogą obejmować:

• nakrywanie do stołu;
• podlewanie roślin;
• sprzątanie i porządkowanie pokoi;
• opieka nad zwierzętami;
• przygotowanie przekąski / posiłku;
• pomoc w zakresie list zakupów.

Praktyczne życie angażuje dzieci na wszystkich etapach rozwoju, wpływa na poziom koordynacji i budowanie niezależności. Możecie Państwo zorganizować tabelę zadań lub listę projektów rodzinnych, kierując się zainteresowaniami dziecka. Planowanie i gromadzenie zasobów do wykonania zadań jest celową pracą. Te pomysły sprzyjają poczuciu wkładu, odpowiedzialności, wspólnych doświadczeń i satysfakcji.

Nieprzerwany cykl pracy

Ustanowienie rutyny, która działa dla rodziny, jest niezbędnym, pierwszym krokiem do stworzenia udanej nauki w środowisku domowym. Dzieci dobrze znają ramy ze szkoły. Dzieci w klasie Montessori otrzymują dużo czasu, by zbadać określony materiał. Przyczynia się to bezpośrednio do rozwoju koncentracji i zapewnia możliwość współpracy i rozwiązywanie problemów. To ramy, które sprzyjają dziecku, a nie uczeniu przez nauczyciela. W procesie nauki, koncentrujemy się na kilku kwestiach: etapie rozwoju, potrzebach, cechach charakterystycznych dziecka oraz jego zainteresowaniach. Oto kilka kluczowych punktów, które pomagają w samokierowaniu dziecka:

• wybór,
• udział w planowaniu i organizowaniu zadań,
• rozmowa,
• znalezienie dobrych zasobów,
• dzielenie się wiedzą.

Prezentacja prac

Naturalnym zjawiskiem dla dzieci jest prezentacja swojej pracy lub projektów przed rówieśnikami. Można to powielić w domu. Planowanie, prezentacja na zakończenie projektu jest bardzo ekscytująca dla małych dzieci i daje im możliwość nabierania pewności podczas wystąpień publicznych. Jest to też niezbędna część procesu uczenia się, ponieważ wymaga syntezy nauki, jasnego opisywania, wyjaśniania i wyrażania siebie.